Pembe Giyinmiş Yalanlar

Kimse kimseyi kandırmasın.

Kimse kendini kandırmasın.

Herkes yalan söyler... İstisnasız herkes.

'Yalan söylemiyorum.' diyen bunu derken bile yalan söyler.

.

Evet,biliyorum her beyazın içinde birazcık siyahın olduğunu;

Ben de farkındayım karın bile bazı yerlerinin çamur olduğunun;

Vanilyalı dondurmanın içinde bile çikolata parçalarının olduğunun...
Hepsinin farkındayım,hepsini biliyorum.

Hatta bunun gösterimi de biliyorum,bir çember,içinde 'S' harfi

'S'nin bir kısmı beyaz,diğer kısmı siyah.

Beyazla boyalı kısımda siyah bir leke var.

Siyahla boyalı kısımda ise yalnızlık çeken beyaz bir nokta...

(Ne demeye çalıştığımı anladınız siz)

Bunun yorumu da şu şekilde;

'Her iyiliğin içinde kötülük,her kötüğün içinde iyilik vardır.'

Yoktur bence.

Bunu bu yüzden yazıyorum işte.

.

Kötülüklerin başında 'yalan' geliyor.
Tümünün kaynağı o.
Tıpkı bir arı kovanındaki kraliçe arı gibi;

Diğer tüm işçi arıları o doğuruyor...

Ve içinde iyilik yok.

Bozuk bir yemeği çok şık bir tabağa koysanız,süsleseniz;
Bozuk olduğu gerçeğini değiştirebilir misiniz?
Hayır.
Demek istediğim,yalanlarda iyilik olamaz.

İyi niyetle söylenmiş olsalar bile.
Pembe kıyafetlerle süslenmiş olsalar bile.

.

Çünkü yalanlar,o pembe kıyafetlerini mutlaka kirletecektir.
Kirlenince de,artık görünen renk 'pembe' olmayacaktır.

'Her kötülüğün içinde iyilik vardır' saçmalığına inanmayın yani.

Özellikle de bunu okuduktan sonra!

(12.02.2005 tarihinde yazdığım yazı bu.

Çekmecemi karıştırırken buldum :)